1 Eylül 2010

Angut kuşu



Angut kuşu'nun eşi öldüğü zaman (yanına o anda başka bir yırtıcı hayvan veya bir insan gelse dahi) gözlerini bir dakika bile eşinin ölüsünün üstünden ayırmadan o da ölene kadar onun baş ucunda bekler..
İşte bu canlının yaptığı en büyük "Angut"luk budur.. Ayrıca bu olay bütün Angut kuşları için geçerlidir, arada bir görülen birşey değildir.. Çok ürkek bir hayvan olmalarına rağmen eşinin ölüsünün başında bekleyen Angut kuşuna elinii uzatsanız dahi oradan kaçmaz..
Hani derler ya "Angut gibi bakmasana".. Keşke herkes Angut gibi bakabilse değer verdiklerine..
Bundan sonra bazılarına "Angut" demeden önce bir kere daha düşünün.. Bir "Angut" bile olamayan o kadar çok insan var ki artık günümüzde...(alıntı)
Artık günümüz insanı ne ye değer verir oldu ki. Sevdiceğine versin. Herkeste yenisine sağlık anlayışı hakim. Birkere sen eskisine değer vermezken yeninin kıymetini nasıl bileceksin diye sorarlar adama. Ama bu tür insanların mutlaka onada verilecek bir cevabı vardır.
Tarihimize sahip çıkmıyoruz. Daha geçen aylarda müzelerdeki sayımlar ortaya çıkardı ne kadar değer verdiğimizi... Kültürel değerlerimize sahip çıkmıyoruz. Geleneklerimize, örfümüze sahip çıkmıyoruz. Aslında daha bir çok şey sayarım da siyasi bi yazıya dönmesini istemiyorum. Çünkü bu blog altında siyasete yer vermek istemiyorum. Lakin ülkem gündeminde başka bir şeye de yer verilmiyor. Ne yazıkki gerçekten çok üzüldüğümde paylaşmadan yapamıyorum.
Evet bir çok değerimizi kaybediyoruz ve bakıyoruz. Angut gibi diyeceğim ama angutun değerine sahip çıktığı için baktığı yazımın başında anlatılıyor. O zaman biz değerlerimizi kaybederken elimizden akıp giderken trene bakar gibi bakıyoruz.

Barışla Kalın Hoşçakalın....

0 yorum:

Yorum Gönder

Bir kimsenin beni yüzüme karşı medhetmeye hakkı olursa, yüzüme karşı beni tenkid etmeye de hakkı olması lazım
Bu nedenle olumlu yada olumsuz her türlü yorumunuz için şimdiden teşekkür ederim